Twee verschillende sokken

Ze droeg vaak twee verschillende sokken, ging in maart naar het bos om te picknicken (wat koud was dat!), spijbelde vanwege de eerste lentedag; ‘Veel te mooi weer Jolanda; blijf gezellig bij ons, de tulpen staan op tafel, het raam staat open, we hebben koekjes!’

Elies heette ze, Elies Roest; afkorting van Elisabeth, dat veel te deftig klonk voor haar. (wanneer iemand haar kent; ik hoor het graag, want kan haar niet vinden op het web)

Ze zat bij me in de klas op de beroepsopleiding en we fietsten vaak samen naar school.

Het kan ook anders

En ik ben haar dankbaar! Ze heeft me laten zien dat het ook anders kan; dat je altijd een keus hebt: óf braaf naar school gaan óf genieten van de lentezon; óf er keurig uitzien óf twee verschillende sokken aandoen. 🙂 Het begin was gemaakt om meer los te laten en meer te genieten, om meer mijn eigen keuzes te maken.

Elies deed namelijk wat ze wilde en was gelukkig. Haar ouders hadden het haar geleerd: ze vertelde dat haar moeder haar eigen man soms een kaart stuurde; gewoon, naar hun eigen gezamenlijke adres, omdat het kon. Geweldig toch!

Zoals je misschien weet, waren er in mijn gezin van herkomst veel regels die hoorden bij het zijn van een ‘christelijk meisje’. Zeker ook op het gebied van kleding en uiterlijk. Het ideaal was ook dat er een ‘keurige jongen’ op mijn pad zou verschijnen. 🙂

Ik voelde me opgesloten in die regels en probeerde me wat los te wurmen. Want ik voelde me niet thuis in dat hokje. Ik was weliswaar een meisje/vrouw die geloofde in bepaalde waarden van de bijbel, maar ik was natuurlijk veel meer dan een ‘christelijk meisje’.

Wat heeft mij nu geholpen om mijn eigen keuzes te maken? Om mijn eigen kledingstijl te vinden? Om te laten zien wie ik ben?

Natuurlijk hielp het mij veel om zelfstandig te gaan wonen; zo kwam ik letterlijk en figuurlijk los van de regels. Gaandeweg ontdekte ik wat wel en niet bij me paste en ik ontwikkelde mezelf door verschillende sociale banen, opleidingen en mensen om mij heen.

Blijven reflecteren

En wat mij betreft stopt dit nooit. Ik blijf reflecteren: wie ben ik nu echt? Wat is mijn kern? Wat maakt mij uniek binnen mijn vak? En…. hoe laat ik dat zien in mijn outfits?

Ik kwam er kortgeleden achter dat ik zelf ook weer meer mijn gekke en stoerdere kant wil zien. Ik ben namelijk niet zo netjes als anderen vaak denken…. Dat doe ik bijvoorbeeld door het dragen van grote, ‘blije’ oorbellen of een stoer jasje op een vrouwelijke rok. Met schoenen kun je ook veel; mix & match.

Ik daag je uit om ook jezelf te laten zien! Stop met hetzelfde dragen als vrouwen om je heen. Draag kleding waar je blij van wordt. Ik help je heel graag om jouw eigen, unieke kledingstijl te ontdekken, die jou past als een jas. Het zal je meer zelfvertrouwen geven.