‘Vrouwen kleden zich toch vooral mooi aan om door mannen aantrekkelijk gevonden te worden.’
‘De hele kledingadvies-business is uiteindelijk ontstaan doordat vrouwen onderling zichzelf bepaalde normen opleggen, terwijl mannen daar een heel ander idee over hebben.’
Ja dames, slik maar eens even! Hoe seksistisch wil je het hebben?
Vrouwen die als enige missie hebben de man te behagen en mannen die alleen maar kijken naar vrouwelijke rondingen, spannende decolletés en blote benen?
Vorige week gehoord van twee mannen.
Of zit er een kern van waarheid in?
Kleden wij vrouwen ons zo, dat we hopen bewonderende blikken te krijgen van het andere geslacht? (er even vanuit gaand dat we op het andere geslacht vallen?)
Niet alleen tijdens een date, maar elke dag?
Of hopen we juist bewonderende blikken te krijgen van andere vrouwen en willen we voldoen aan een algemeen geldende norm?
Wat ík juist zo mooi vind: dat jij als vrouw draagt wat echt bij jóu past; jouw beste kleuren, jouw beste modellen, jouw eigen, persoonlijke stijl.
Dat je je zeker voelt in je kleding, omdat je weet dat die jouw schoonheid laat zien.
Dat je je kracht laat zien wanneer dat nodig is of je zachtheid, je zakelijkheid, je creativiteit of vrouwelijkheid.
Natuurlijk kijken mannen anders dan vrouwen.
Dat merkte ik weer toen ik in een jeanszaak door een man geholpen werd.
Dat merk ik wanneer ik kleding gekocht heb en die aan mijn man laat zien.
Maar ik mag toch hopen, nee, ik weet dat mannen niet alleen kijken naar rondingen en bloot.
En die ‘algemene normen’ over wat in harmonie is, wat in balans is, zien mannen ook, vaak onbewust.
En jij?
Draag jij je kleding om mannen te ‘behagen’?
Of om aan de verwachtingen van andere vrouwen te voldoen?