Regelmatig liep en loop ik er tegenaan; mensen denken dat van mij.
Dat ik niets vergeet, dat ik mijn spullen op orde heb, dat ik geen scheldwoorden gebruik, alles under control….
Wanneer ik dan ‘k..’ zeg, vallen monden open (okay, inmiddels met een zoontje van vijf is het woord grotendeels uitgebannen, maar wanneer ik mijn hoofd keihard stoot….. 😳).
Wanneer ik een uur te vroeg op een afspraak verschijn, denken mensen dat het met lastige omstandigheden te maken heeft.
Wanneer mensen me beter leren kennen, vinden ze me leuker dan op de foto….
Ja dus; ik gooi ook wel mijn kleding op bed, ik kan mijn sleutels, schoenen en jas niet vinden, ik flap eruit ‘debiel’ wanneer mijn zoontje de borstel van het krijtbord binnen uitklopt, de garage is een grote chaos, ik kan heel gek doen….
Waarom dan toch dat nette beeld?
Ik weet dat mijn houding en bewegingen vaak netjes overkomen. Ik ben al niet zo beweeglijk trouwens.
Zou het ook door mijn kleding komen?
Ik wil en moet er goed uitzien: natuurlijk; ik ben mijn eigen visitekaartje. Maar misschien leer je mij wel beter kennen wanneer ik ook mijn ‘losse’ kant laat zien in mijn outfits.
Wanneer het net wat minder netjes is, wanneer er iets ‘niet klopt’, wanneer het net wat gekker is of stoerder.
Ik doe dit al door creatieve elementen toe te voegen aan mijn outfits; een trenchcoat waar ik allemaal verschillende, gekleurde knopen op zet, stoere schoenen in de winter, een stoerder jasje op een romantische jurk.
Maar misschien kan het meer….
En hoe zit dat bij jou?
Laat jij in je kleding zien wie je bent?
Netjes, gestructureerd, zorgzaam, creatief, sterk, aanwezig, zakelijk, grappig, speels….?